stoppage [ˈstɒpɪdʒ] n 1.ереуіл, наразылық білдіріп жұмысты тоқтату ♦400 workers were involved in the stoppage. – Ереуілге 400 жұмысшы қатысты. ♦a two-day stoppage by train drivers – пойыз жүргізушілердің екі күндік ереуілі 2. (sport) кідіріс, іркіліс, тоқтау ♦Play resumed quickly after the stoppage. – Ойын кідірген соң тез басталды. ♦stoppage time – кідіріс/ іркіліс уақыты (ойында кідірістер болғаны үшін ойын соңында қосылатын уақыт) 3.тоқтау, тоқтап қалу, бітелу ♦a stoppage of blood to the heart – қанның жүрекке жүрмей қалуы 4. ∼s (BrE, old-fashioned, formal) жалақыдан ұстаған салық және басқа төлемдер