strap [stræp] A.n бау, иықбау, белдік, тартпа ♦the shoulder straps of her dress – көйлегінің иық баулары/ тартпалары ♦a watch with a leather strap – былғары баулы сағат B.v 1. ∼ smb/smth байлап/ тартып бекіту/ орнықтыру ♦He strapped the knife to his leg. – Ол пышақты аяғына орап байлады. ♦Everything had to be strapped down to stop it from sliding around. – Сырғымас үшін әр нәрсені байлау керек болды. ♦Are you strapped in? – Қауіпсіздік белдігін тақтың ба? 2. ∼ smth (up) (жараны, тб) таңу, орау (syn: bandage) ♦I have to keep my leg strapped up for six weeks. – Аяғымды алты апта таңып жүруіме тура келді.