stridency [ˈstraɪdənsi] n 1.тегеурін(ділік), қайтпастық ♦the stridency of her attacks on the government – оның үкіметке қадала шүйлігісі 2. [қ-з: strident (1)] ♦The kitchen rang with the stridency of her voice. – Оның даусы кухняны шыңылдатып жіберді.