stunned [stʌnd] adj аң-таң болған, сілейген, абдыраған, мелшиіп қалған, есеңгіреген ♦She was too stunned to speak. – Ол сілейіп/ есеңгіреп сөйлей алмай қалды. ♦There was a stunned silence when I told them the news. – Хабарды айтқанымда бәрі де абдырап қалды.