stupefaction [ˌstjuːpɪˈfækʃn] n аң-таң болу, таңырқау; аңтарылу, абдырау, сілею, мелшиіп қалу, есеңгіреу (syn: amazement, astonishment) ♦They looked on in utter stupefaction. – Олар абдырай/ есеңгірей қарап тұрды.