stupid [ˈstjuːpɪd] A.adj (stupider, stupidest) 1.топас, ақымақ, жарымес, суми (syn: foolish, silly) ♦a stupid mistake/question/idea – топас қате/ сұрақ/ ой (идея) ♦It was a pretty stupid thing to do. – Бұл бір ақымақ іс болды. ♦I was stupid enough to believe him. – Жарыместеніп оған сеніп қалыппын. ♦It was stupid of you to get involved. – Ол іске жолағаның ақымақтық болыпты. ♦He'll manage - he isn't stupid. – Оның қолынан келеді – ақымақ емес. ♦Forgetting my notes made me look stupid. – Жазбаларымды ұмытып кетіп, абдырадым да қалдым. 2. (informal) құрығыр ♦I can't get the stupid thing open! – Мына құрығыр затты аша алмай жатырмын! ♦Get your stupid feet off the chair! – Құрығыр аяғыңды креслодан ал! B.n (informal, sometimes offensive) ақымақ, мешел, топас ​♦Yes, stupid, it's you I'm talking to! – Иә, мешел, саған сөйлеп тұрмын!