stupidity [stjuːˈpɪdəti] n (pl -ties) топастық, ақымақтық, жарыместік ♦I couldn't believe my own stupidity. – Өз жарыместігіме өзім сене алмадым. ♦the errors and stupidities of youth – жас кездегі қателер мен ақымақтықтар ♦He faked stupidity to try to escape punishment for the crime. – Қылмысы үшін жазадан құтылу үшін өтіріктен ақымақ болып көрінді.