subdue [səbˈdjuː] v (rather formal) 1. ∼ smb/smth (көтерілісті, бұзақылықты, тб күшпен) басу, тыныштандыру (syn: defeat) ♦Troops were called in to subdue the rebels. – Көтерілісшілерді басуға әскер шақырылды. 2. ∼ smth (syn: suppress) сабыр сақтау, өзін тізгіндеу/ тежеу/ ірку ♦Julia had to subdue an urge to stroke his hair. – Джулия оның шашынан шертейін деп барып, іркілді/ қойды.