succumb [səˈkʌm] v (formal) 1.берілу, шыдай алмау; елігу, қызығып өзін-өзі ұстай алмау ♦The town succumbed after a short siege. – Біраз қоршауда болған соң, қала берілді. ♦They were all offered bribes and some of them succumbed. – Бәріне пара ұсынды, кейбіреуі шыдай алмай, алды. ♦She succumbed to the temptation of another drink. – Ол шыдай алмай тағы бір ішімдік ішті. 2. ∼ (to smth) аурудан, жарақаттан өлу ♦Thousands of ​cows have succumbed to the ​disease in the past few ​months. – Өткен бірнеше айда мыңдаған сиыр осы аурудан өлді.