suffocating [ˈsʌfəkeɪtɪŋ] adj тұншықтыратын, дем алдырмайтын (syn: stifling) ♦The afternoon heat was suffocating. – Түстен кейін қапырық болды. ♦it is ∼ Can I open a window? It's suffocating in here! – Терезені ашсам бол(ды) ма? Тұншықтырып барады. ♦(ауысп мағ) Some marriages can sometimes feel suffocating. – Кейбір некелер кейде адамды қинап жібереді.