superficiality [ˌsuːpəˌfɪʃiˈæləti] n 1. (often disapproving) шала(ғай)лық, тб [қ-з: superficial (1)] ♦Academic reviewers criticized the superficiality of his writing. – Академиялық сыншылар оның жазғандарының шалағайлығын сынады. 2. (disapproving) саяздық, тб [қ-з: superficial (4)] (syn: shallowness) ♦John was routinely accused of glibness and superficiality. – Джонды жыпылдақ, саяз деп сынап жататын.