supposition [ˌsʌpəˈzɪʃn] n (formal) 1. ∼ (that…) пайымдау, ойлау, болжау (syn: assumption) ♦The police are working on the supposition that he was murdered. – Полиция оны (біреулер) өлтірген деген пайым/ болжам бойынша жұмыс істеуде. ♦All the evidence appears to support this supposition. – Айғақтардың бәрі осы пайымды растайтын сияқты. 2.пайым, ой, түсінік, болжам ♦The report is based entirely on supposition. – Баяндама толықтай пайымға сүйенген. ♦What happened next is a matter of supposition. – Одан кейін не болғанын бір құдай біледі.