surety [ˈʃʊərəti; ˈʃɔːrəti] n (pl -ties) (law) 1.кепіл ақша, гарантия (залог, поручительство) ♦She was granted bail with a surety of $500. – Ол $500 беріп, кепілге (босап) шықты. ♦They have offered a large amount of money as surety. – Олар кепілге көп ақша ұсынды. 2.кепілгер, гарантия беруші (поручитель) ♦to act as surety for somebody – біреуге/ біреу үшін кепілгер болу ♦She has promised to stand surety for £5 000. – Ол £5 000-қа кепілгер болуға уәде етті.