surf [sɜːf] A.n 1.көбікті толқын; толқын көбігі ♦the sound of surf breaking on the beach – жағаға соғылып жатқан толқындар үні 2.тақтайда тұрып толқында жүзу/ сырғанау, сөрфиң/ серфинг тебу [қ-з: surfing] ♦He decided to go for a surf near Fremantle. – Ол Фримантлдің жанына сөрфиңге баруды ұйғарды. ♦Sydney, surf capital of the world. – Сидней – әлемнің сөрфиң астанасы. B.v 1. (often go surfing) ∼ (smth) сөрфиң/ серфинг тебу, тақтайда тұрып толқында жүзу/ сырғанау 2. ∼ the Net/internet интернет қарау, интернетте «жүзу»