surreptitious [ˌsʌrəpˈtɪʃəs] adj ұрлана/ жасырана/ жалтақтай істеген, лезде істеген (syn: furtive) ♦She sneaked a surreptitious glance at her watch. – Ол сағатына ұрлана бір қарап алды. ♦They were seen leaving the premises in a surreptitious manner. – Олардың үй-жайдан асығыс шығып бара жатқанын көрген.