swagger [ˈswæɡə(r)] v, n (usually disapproving) кеудесін кере/ шірене/ шірей/ шікірейе жүру (syn: strut) ♦He swaggered into the room looking very pleased with himself. – Ол тоқмейілси шірене басып бөлмеге кірді. ♦She walked to the front of the class with a swagger. – Ол кластың/ сыныптың алдында кердеңдеді.