swarm [swɔːm] A.n 1. ∼ (of smth) үйір, топ (араның, шыбын-шіркейдің) ♦a swarm of bees/locusts/flies – ара(лар)/ шегіртке(лер)/ шыбын(дар) үйірі ♦Gnats came in swarms to torment them. – Маса қаптап келіп, оларды шақты. 2. (қаптаған) жұрт, топ (syn: horde) B.v 1. (often disapproving) үйір-үйір/ топ-топ болып жүру, топталып жүру ♦Tourists were swarming all over the island. – Туристер аралда құжынап жүрді. ♦Police swarmed into the building. – Полиция үй-жайға қаптады/ құжынады. 2. (ара, шыбын-шіркей ж) үйір(-үйір) болып ұшу 3. (phr v) *swarm with smb/smth кісіге/ нәрсеге толы болу, қаптау, құжынау ♦The capital city is swarming with police. – Астанада полиция қаптап жүрді.