​swivel [ˈswɪvl] A.n шарнир, топса (екі бөлікті жалғайтын және оларды бір-біріне қатысты айналатындай ететін тетік) (вертлюг, шарнирное соединение) ♦a swivel chair – айналатын кресло/ орындық B.v 1. ∼ (smth) бірн-ні орталық нүктеде айналдыру (syn: spin) ♦She swivelled the chair around to face them. – Оған қарау үшін ол креслосын кері бұрды. 2. ∼ (smth) кері айналу/ бұрылу (syn: swing) ♦He swivelled around to look at her. – Оған қарау үшін ол жан-жағына бұрылды.