swoon [swuːn] A.v 1. ∼ (over smb) (біреуге нәпсісі қоза) ынтығу, құмарту ♦He's used to having women swooning over him. – Оны көрсе әйелдердің есі кететін. 2. (old-fashioned) есінен тану/ танып қалу (syn: faint) B.n (old-fashioned)​ есінен тану(шылық) ♦to go into a swoon – есінен танып қалу