tarnish [ˈtɑːnɪʃ] A.v 1. (металл, тб ж) күңгірттену, қараю, қоңыр тарту ♦The mirrors had tarnished with age. – Айналар жылдар өте күңгірттеніпті. ♦∼ smth The silver candlesticks were tarnished and dusty. – Білте шам/ Май шам тұғырлары қарайып, шаң басыпты. 2. (беделге, жақсы атқа) нұқсан/ зиян келтіру, бүлдіру (syn: taint) ♦be ∼ed Reputations can be easily tarnished. – Бедел тез бүлінеді. ♦He hopes to improve the newspaper's somewhat tarnished public image. – Ол газеттің қоғам алдында азайған сыйын/ беделін жақсартқысы келеді. B.n күңгірттік, қарайғандық, қоңыр тартқандық