thrashing [ˈθræʃɪŋ] n [қ-з: thrash (А1)] ♦to give somebody/get a thrashing – біреуді (ұрып-)соғу/ таяқ жеу ♦He got a sound thrashing once his father found out. – Әкесі біліп қойып, ол (әкесінен) оңбай таяқ жеді ♦(ауысп мағ) The team suffered a 4-0 thrashing on Sunday. – Команда жексенбіде 4-0 болып оңбай ұтылды.