timekeeping [ˈtaɪmkiːpɪŋ] n 1. (дәл уақытында келушілік, істеушілік, тб) дәлдік, мұқияттылық, нақтылық, ұқыптылық ♦Poor timekeeping and absenteeism will not be tolerated. – Уақытқа ұқыпсыздық пен жұмыстан қалушылыққа жол жоқ. 2.уақытты өлшеу(шілік) ♦In 1967 the rotation of the earth was abandoned as the basic source of timekeeping. – 1967 жылы жердің айналуы уақытты өлшеудің басты көзі болудан қалды.