tolerant [ˈtɒlərənt] adj 1. ∼ (of/towards smb/smth) (біреуді/ бірн-ні жақтырмаса да) төзетін, ұғыммен/ түсінікпен қарайтын ♦He has a very tolerant attitude towards other religions. – Ол басқа діндерге барынша түсінікпен/ төзіммен қарайды. 2. ∼ (of smth) (өсімдіктер, аң-құстар не машиналар ж) (қиындыққа, тсс) төзімді, шыдамды (opp: intolerant) ♦The plants are tolerant of frost. – Бұл өсімдіктер үсікке шыдамды.