torment [ˈtɔːment] A.n (formal) жан азабы, жан-тән азабы; азап, қиналыс (syn: anguish) ♦She lay awake all night in torment. – Түні бойы азапқа түсіп, ол ұйықтамады. ♦The flies were a terrible torment. – Шыбын-шіркей бір азап болды. B.v  ∼ smb/smth (formal) азаптау, азапқа түсіру, қинау (syn: plague, torture) ♦He was tormented by feelings of insecurity. – Қорғансыздық сезімі оны азапқа түсірді.