transient [ˈtrænziənt; ˈtrænʃnt] A.adj  (formal) 1. (уақыт бойынша) қысқа, қас қағым, аз (syn: fleeting, temporary) ♦the transient nature of speech – сөздің қысқа сыпаты 2.уақытша ♦a city with a large transient population – уақытша тұрғындары (яғни, студенттер, уақытша жұмысшылар, тб) көп қала B.n (especially NAmE) уақытша жұмысшы/ қызметкер ​♦Most of the farm workers are transients. – Ферма жұмысшыларының көбі уақытша істейді.