tremble [ˈtrembl] A.v 1. ∼ (with smth) дірілдеу, қалтырау, қалшылдау ♦My legs were trembling with fear. – Қорқып, аяқтарым дірілдеді. ♦Her voice trembled with excitement. – Даусы толқи дірілдеді. ♦He opened the letter with trembling hands. – Хатты қолдары қалтырай/ дірілдей ашты. ♦(ауысп мағ) I trembled at the thought of having to make a speech. – Сөз сөйлетінім есіме түскенде қалтырадым/ қобалжыдым. ♦(ауысп мағ) The thought made him tremble inside. – Ой оны іштей қалтыратты. 2.бүлкілдеу, сыбдырлау, тербелу, дір ету, сілкіну (syn: quiver) ♦leaves trembling in the breeze – самалда сыбдырлаған жапырақтар  B.n (also trembling [ˈtremblɪŋ]) дірілдеу, қалтырау, қалшылдау; діріл, қалтырас, қалшыл ♦a tremble of fear – қорқып қалтырау ♦She tried to control the trembling in her legs. – Аяғының дірілін басқысы келді. ♦I heard a tremble in her voice. – Даусындағы дірілді аңғардым.