trill [trɪl] A.n 1.шиқыл(дау), сайрау (құстың, тб), шыңқыл(дау), шіңкіл(деу), шырыл(дау) ♦the trill of blackbirds – қараторғайлар шиқылы 2. (music) трель, шыңқыл (қатар екі нотаны кезекпе-кезек ойнау) 3. (phonetics) = roll (B11) B.v 1. шиқылдау, сайрау, шыңқылдау, шіңкілдеу, шырылдау (syn: warble) ♦A phone trilled on the desk. – Столдағы телефон шыңқылдады/ шырылдады. ♦The canary was trilling away happily. – Шымшық шаттана сайрап жатты. ♦‘How wonderful!’ she trilled. – «Неткен керемет!» деп ол ішегін тартты/ шыр етті. 2. ∼ smth (phonetics) /r/ (яғни, қазақша /р/) дыбысын дірілдете айту/ шығару