turmoil [ˈtɜːmɔɪl] n дүрбелең, толқу, тынышсыздық, жінігіс, сапырылыс, шатасу, абыржыс, абдырас (syn: confusion) ♦emotional/mental/political turmoil – алаңды көңіл-күй/ санадағы/ саяси дүрбелең ♦His statement threw the court into turmoil. – Оның сөзі сотты абдыратып тастады. ♦Her mind was in (a) turmoil. – (Оның) ойы алай-түлей еді. ♦She felt much calmer after the turmoil of recent weeks. – Кейінгі апталардаға сапырылыстан соң ол біршама тынышталды.