unaided [ʌnˈeɪdɪd] adj, adv (formal) ешкімнің көмегінсіз/ жәрдемінсіз, өзі ​♦Did she produce this work unaided? – Бұл жұмысты ол өзі істеді ме? ♦He can now walk unaided. – Ол енді өзі жүре алады. ♦Photographs can show things invisible to the unaided eye. – Фотографиялар енді жай көзге көрінбейтін нәрселерді көрсете алады.