unbecoming [ˌʌnbɪˈkʌmɪŋ] adj (formal) 1. (киім, тб ж) жараспайтын (syn: unflattering) ♦She was wearing an unbecoming shade of purple. – Ол өзіне жараспайтын қызылкүлгін киім киіп жүрді. 2. ∼ (to/of smb) абыройға сай емес, дұрыс емес, жат (қылық), беделге зиян (syn: inappropriate) (opp: becoming) ♦He was accused of conduct unbecoming to an officer. – Оны офицерге жат қылық танытты деп айыптады. ♦conduct unbecoming to a teacher – мұғалімге жат қылық, мұғалім атына сай емес мінез