unbidden [ʌnˈbɪdn] adj (literary) шақырылмаған, шақырусыз, сұралмаған, сұраусыз; айтпастан, ескертусіз (syn: unasked) ♦He walked into the room unbidden. – Ол бөлмеге айтпастан кіріп келді. ♦The memories came back to her unbidden and unwanted. – Жайсыз нәрселер ойына еріксіз/ өзінен-өзі түсе берді.