unblemished [ʌnˈblemɪʃt] adj (formal) бұзылмаған, бүлінбеген ♦He had an unblemished reputation. – Оның абыройы/ беделі мінсіз еді. ♦her pale unblemished skin – оның боз, мінсіз терісі ♦The team had a previously unblemished record. – Команданың бұрын мүлде жеңілмеген кезі болған.