uncaring [ʌnˈkeərɪŋ] adj (disapproving) қайырымсыз, мейірімсіз, безбүйрек (syn: callous) (opp: caring) ♦He was selfish and uncaring. – Ол сараң, қайырымсыз еді. ♦We live in an uncaring society. – Безбүйрек қоғамда өмір сүрудеміз.