unceasing [ʌnˈsiːsɪŋ] adj (formal) (syn: incessant) толассыз, үздіксіз, бәсеңсіз, (бір) тынбай ​♦unceasing efforts – толассыз талпыныстар/ әрекеттер ♦Planes passed overhead with unceasing regularity. – Самолеттер үстіден бір тынбай ұшып жатты.