uncommonly [ʌnˈkɒmənli] adv (formal) 1.ерекше, өте, аса ♦an uncommonly gifted child – ерекше дарынды бала ♦He looks uncommonly like a younger version of his father. – Ол тегі әкесінің жас кезіндегісі сияқты көрінеді екен. 2.сирек, жиі емес; қалыпты емес ♦Not uncommonly, there is a great deal of rain in August. – Әдетте тамыз айында жаңбыр көп жауады.