uncouth [ʌnˈkuːθ] adj ​(кісі не оның мінезі, жүріс-тұрысы ж) дөкір, дөрекі, ожар, қиқар, қыңыр, қырсық, қыршаңқы (syn: coarse) ♦uncouth laughter – орынсыз қарқыл ♦an uncouth young man – қиқар/ қыңыр жас жігіт