undaunted [ˌʌnˈdɔːntɪd] adj (formal) мойымаған, тайсалмаған, қайтпаған, берілмеген, тсс (syn: undeterred) ♦He seemed undaunted by all the opposition to his idea. – Идеясына/ Ойына қаншама қарсылық болса да, ол мойымағандай. ♦Undaunted, she persevered. – Табандылығының арқасында ол жеңді/ жеңіп шықты.