unerring [ʌnˈɜːrɪŋ] adj қателеспейтін, жазбайтын, жазбас, қателеспес, мұқият (syn: unfailing) ♦She had an unerring instinct for a good business deal. – Ол жақсы бизнес контрактілерін жазбай танитын. ♦He could predict with unerring accuracy what the score would be. – Ол ойын есебінің қандай болатынын жазбай болжайтын.