unfair [ˌʌnˈfeə(r)] adj әділ емес, әділетсіз, жөнсіз, дұрыс емес, опасыз (syn: unjust) (opp: fair) ♦They had been given an unfair advantage. – Оларға жөнсіз басымдық берген. ♦unfair practices – жөнсіз істер/ әрекеттер ♦unfair dismissal – заңсыз/ әділетсіз жұмыстан шығару ♦unfair criticism – жөнсіз сын ♦Life seems so unfair sometimes. – Өмір кейде сондай/ соншама опасыз көрінеді.