unforthcoming [ˌʌnfɔːθˈkʌmɪŋ] adj жатырқайтын, тұйық, тіс жармайтын, көмектеспейтін (syn: reticent) (opp: forthcoming) ♦He was very unforthcoming about what had happened. – Ол не болғаны жайлы тіс жарып айтпады.