unfortunate [ʌnˈfɔːtʃənət] A.adj 1.жолы болмаған, сәті түспеген, бағы жанбаған, бейшара (syn: unlucky) (opp: fortunate) ♦He was unfortunate to lose in the final round. – Соңғы айналымда жеңіліп, оның жолы болмады. ♦It was an unfortunate accident. – Бұл бір қырсық/ кесірлі оқиға болды. ♦The unfortunate animal was locked inside the house for a week. – Бейшара жануар үйде бір жеті қамалып қалған. 2. (formal) өкінішті, әттеген-ай, қап, қынжылатын (syn: regrettable) ♦She described the decision as ‘unfortunate’. – Ол шешім туралы «өкінішті» деп қынжылды./ Ол шешім жайлы «қап»/ «әттеген-ай» деп қынжылды. ♦It was unfortunate that he couldn't speak English. – Оның ағылшынша сөйлей алмайтыны өкінішті. ♦You're putting me in a most unfortunate position. – Мені өте қиын жағдайға қалдырудасың. 3.ұят, дұрыс емес, орынсыз, жөнсіз ♦It was an unfortunate choice of words. – (Ауыздан) қатты/ жаман сөздер шығып кетіпті (яғни, дұрыс болмапты). B.n (literary) бейшара, бейбақ, бақытсыз, жолы болмаған (адам) ​♦one of life’s unfortunates – өмірдегі бейбақ жандардың бірі