unhappiness [ʌnˈhæpinəs] n 1.бақытсыздық, мұң, қайғы, қамығыс, жабығыс ♦He tried to hide his unhappiness from his fans. – Ол тілеулестеріне  қамығысын/мұңын көрсеткісі келмеді. 2. ∼ (about/at/with smth) өкініш, қынжылыс ♦He expressed his office's unhappiness about the way the regulations were made. – Ол ережелердің қалай қабылданғаны хақында қынжылыс білдірді.