unmoved [ˌʌnˈmuːvd] adj ∼ (by smth) селт етпеген, мызғымаған, былқ/ бүлк етпеген, сабырлы ♦Alice seemed totally unmoved by the whole experience. – Әлиске бүткіл хикая мүлде әсер етпегендей. ♦She pleaded with him but he remained unmoved. – Ол (әйел) жалынғанымен, ол (еркек) былқ етпеді. ♦He was clearly unmoved by her outburst. – Оның (әйелдің) бажылына ол (еркек) тіпті былқ етпеді.