unnerve [ˌʌnˈnɜːv] v ∼ smb жүйкені қоздыру, құтын қашыру, абыржыту, абдырату, тағатсыздандыру ♦His silence unnerved us. – Оның үнсіздігі бізді абыржытты. ♦She appeared strained and a little unnerved. – Ол ширығып, абыржыңқырап тұрды. ♦I was completely unnerved by the way she kept staring at me. – Ол (әйел) бедірейе қараса да, былқ етпедім.