unoccupied [ˌʌnˈɒkjupaɪd] adj 1. бос, ешкім тұрмайтын, ешкім отырмаған, тсс ♦an unoccupied house – бос үй ♦I sat down at the nearest unoccupied table. – Жақын тұстағы бос столға отырдым. ♦The building appeared to be unoccupied. – Үй-жай бос көрінді. 2. (ел, аймақ ж) азат, оккупацияланбаған, (шетел әскері) басып алмаған (opp: occupied) ♦unoccupied territory – азат аумақ/ территория