unpretentious [ˌʌnprɪˈtenʃəs] adj (approving) кішіпейіл, қылымсымаған, бұлданбаған, мықтымын/ ақылдымын/ маңыздымын демеген (opp: pretentious) ♦He was a friendly and unpretentious man. – Ол бауырмал, кішіпейіл адам еді. ♦His family are unpretentious country folk. – Оның үй-іші - ауылдың қарапайым жандары. ♦The hotel is modern and unpretentious. – Қонақ үй – жаңа әрі дұрыс.