unrelenting [ˌʌnrɪˈlentɪŋ] adj (formal) толассыз, үздіксіз, тоқтаусыз, бәсәңсіз, тынымсыз (syn: relentless) ♦unrelenting pressure – толассыз қысым ♦The heat was unrelenting. – Ыстық қайтпай тұрып алды. ♦(ауысп мағ) She is one of the president's most unrelenting critics. – Ол президенттің ең қайтпас сыншыларының бірі./ Ол президентті тынбай сынаушылардың бірі. ♦(ауысп мағ) He was unrelenting in his search for the truth about his father. – Ол әкесі жайлы шындықты жатпай-тұрмай іздеді.