unsatisfied [ʌnˈsætɪsfaɪd] adj 1. (қажеттілік, талап ж) қанағаттанбаған, (сұраныстың) орны толмаған, айналыспаған 2. (кісі ж) үміті/ қалауы орындалмаған, көңілі көншімеген, риза емес ♦The novel had interested him, but left him unsatisfied. – Романға қызыққанымен, көңлі толмады.