unsteadily [ʌnˈstedəli] adv 1.орнықсыз, шайқала, тәлтіректей, қиралаңдай, қалтаңдай, теңселе, ырғала ♦She walked unsteadily towards me. – Ол маған қарай қалтаңдай басты. ♦She swayed unsteadily as she got up from the bar. – Бардағы орнынан түрегелгенде ол теңселді. 2.дірілдей, қалтырай ♦‘I had to see you,’ he said unsteadily. – «Сені көруім керек болды» деді ол қалтырай.