unsuspecting [ˌʌnsəˈspektɪŋ] adj аңғармаған, байқамаған, білмеген, бейхабар ♦He had crept up on his unsuspecting victim from behind. – Ол өзінің бейқам құрбанына арт жақтан еңбектеп келген ♦They were accused of selling stolen bikes to unsuspecting customers. – Оларды бейхабар сатып алушыларға ұрланған великтерді сатты деп айыптады.